Nie chce tak

Są takie dni w moim życiu, że siedzi coś we mnie i nie mam kompletnego pojęcia co to jest. A tak właściwie to, to jest nic. Taka ogromna pustka. Takie coś co pożera wszystko co mam, wszystkie radosne chwile. Na końcu zastają tylko te najgorsze. Te wszystkie smutki. A to wszystko się zbiera i zbiera. Wszystko razem. Układa się wszystko jak puzzle. Zbiera się w jeden worek. Napełnia i napełnia. Jest pełny ii.... buuummm... Pęka. Wtedy  nie wiem co ze sobą zrobić. Zadaje sobie pytanie: czy warto jest dalej żyć? Czy jest po co? Czy jest dla kogo? Czy kogoś to w ogóle interesuje?
A najgorsze jest to że nikt nie odpowiada. Kompletna pustka, cisza.

Dzisiejszy dzień właśnie taki jest. Jestem, a jakby mnie nie było.
Zastanawiająca się nad własnym sensem istnienia. Czy w o ogóle gdzieś znajduje się ten sens?
Mam dosyć wszystkiego. Tego całego świata, tych niektórych ludzi którzy próbują udawać że im zależy, szkoda że nie widzą jak się pogrążają.
To jest bezsens.
Wszystko jest niczym.

A co jest w tym wszystkim głupie?
To że nie wiem z jakiego powodu to wszystko!!!
Beznadzieja... ;(