Światełko pamięci dla Tych, co odeszli...

Idziemy na cmentarz i modlimy się za naszych najbliższych nad ich grobami. Powinno być więcej takich chwil, to przykre, że są tacy ludzie, którzy idą na cmentarz tylko tego dnia.
Dzisiaj będąc na cmentarzu podczas mszy po raz kolejny rozmyślałam nad tym, ile to ludzi odeszło. Każdego dnia ktoś odchodzi. I to jest normalne? Żyjemy, a następnego dnia nas nie ma. Życie jest nieprzewidywalne, nikt nie jest pewny jutra i to jest z jednej strony straszne.
Dziś będąc u dziadka przeczytałam super cytat w gazecie, którego niestety nie zapamiętałam, ale wiem że szło coś w tym stylu: cmentarz jest łóżkiem dla tych co już się nie obudzą. I pomyśleć że każdy z nas będzie miał swoje łóżko z którego już nie wstanie, każdy zapadnie w sen, z którego się nie wybudzi.
Tu jesteśmy, tu nas nie ma. Potem pozostaje ten zapalony znicz, który uświadamia nam że ktoś jednak jeszcze pamięta. Nie pozwólmy odejść wspomnieniu.

 Ciszą cmentarną ukołysani, z dala od życia i znoju,
dobiwszy wreszcie cichej przystani, odpoczywają w pokoju. 

                                                                           Elżbieta Daniszewska "Zaduszki" [fragm.]

Niech ten płomyk świeci wszystkim zmarłym zarówno naszym bliskim jak i tym, o których nikt nie pamięta.